Uraemia i Azotemia

Mrozy mocznicowe obecne na czole i skórze głowy

Nerki są bardzo ważnymi organami ludzkiego ciała, ponieważ pełnią wiele ważnych funkcji. Wytwarzają ważne hormony, wchłaniają elektrolity, utrzymują równowagę płynów, regulują ciśnienie krwi, odfiltrowują odpady i tworzą mocz. Wszystkie te funkcje są ważne dla sprawnego funkcjonowania ludzkiego ciała.

Obecność Uraemia lub Azotemia u osoby wskazuje, że jego nerki nie funkcjonują dobrze. Ponieważ nerki wykonują niezliczone funkcje, są podatne na choroby, szczególnie w obecnych czasach z powodu niezdrowych nawyków żywieniowych i braku ruchu. Czasami nerki mogą być wadliwe od dzieciństwa. Poziomy mocznika i kreatyniny we krwi są wyraźnymi wskaźnikami pogarszającej się funkcji nerek. Rozumiemy różnicę między Uraemią a Azotemią.

Wzór strukturalny mocznika

Mocznica

Uraemia oznacza dosłownie mocz w krwi. Jedną z głównych ról nerki jest wydalanie odpadów azotowych powstałych w wyniku metabolizmu białek i aminokwasów. Zwykle mocznik i kwas moczowy powstałe w wyniku rozkładu białek są filtrowane przez nerki i wydalane z moczem. Ale gdy czynność nerek jest dotknięta z powodu jakiejś ogólnoustrojowej lub lokalnej infekcji w organizmie, obecność mocznika we krwi. Zazwyczaj obserwuje się to w niewydolności nerek w fazie końcowej lub bardzo ostrej niewydolności nerek. Całkowite wyłączenie funkcji nerek. Wskaźnik filtracji kłębuszkowej spada poniżej 60 ml / min, co powoduje bardzo wysokie stężenie mocznika w osoczu.

Pacjent wykazuje powtarzające się płytkie oddychanie, progresywną utratę energii, zmniejszoną tolerancję wysiłku, zmniejszone zainteresowanie codziennymi czynnościami, utratę masy ciała, utratę apetytu, obrzęk całego ciała z powodu zatrzymania płynów, nudności, wymioty, szron skóry (ponieważ mocznik jest wydzielany w pot), wydalanie moczu drastycznie spada itp. Jeśli pacjent nie jest natychmiast hospitalizowany w celu dializy, może rozwinąć się kwasica metaboliczna, zapalenie osierdzia (płyn w zewnętrznym pokryciu serca), ospałość, splątanie, niewydolność narządu, śpiączka i ostatecznie śmierć.

Azotemia

Azotemia jest definiowana jako azot we krwi. Można go uważać za fazę chemiczną niewydolności nerek, w tym sensie, że pacjent nie wykazuje żadnych jawnych objawów choroby nerek, ale jego poziom kreatyniny w surowicy i poziomy azotu mocznikowego we krwi są podwyższone. Jest to znak ostrzegawczy i należy go uważać za prekursora mocznicy. Rozkład białka i aminokwasów powoduje powstawanie azotu w produktach, które muszą zostać usunięte z moczem. Kiedy funkcja nerek jest zagrożona, te produkty nie są filtrowane, a zatem trafiają do krwi. Normalny zakres azotu mocznikowego we krwi (BUN) wynosi 8-20 mg / dl, a stężenie kreatyniny w surowicy 0,7-1,4 mg / dl. Normalna szybkość filtracji kłębuszkowej wynosi 125 ml / min. Kiedy BUN i poziom kreatyniny w surowicy wzrastają o około 20-30%, a wskaźnik przesączania kłębuszkowego spada poniżej 70 ml / min, wskazuje to na Azotemię.

Istnieją trzy rodzaje Azotemii. Przedwzmacniająca azotemia występuje, gdy przepływ krwi do nerek ulega pogorszeniu z powodu pewnych chorób w ciele. Powoduje to wzrost wartości BUN i kreatyniny. Wewnątrznormalna azotemia występuje z powodu pierwotnej choroby nerek, takiej jak kłębuszkowe zapalenie nerek, ostra niewydolność nerek, itp. Po azotanii nerkowej występuje z powodu niedrożności moczowodów. Powoduje to przepływ moczu i przelewanie moczu do krwi. Azotemia musi zostać zidentyfikowana najwcześniej, a płynne podawanie, równowaga elektrolitowa i interwencja medyczna muszą być rozpoczęte na czas.

Azotemia i mocznica występują z powodu zaburzeń czynności nerek. Azotemię można uznać za łagodniejszy objaw Uraemia.