Miejski i wiejski
Podczas gdy obszary wiejskie mogą rozwijać się losowo w oparciu o naturalną roślinność i faunę dostępną w danym regionie, osady miejskie są właściwe, planowane osady budowane zgodnie z procesem zwanym urbanizacją. Wiele razy obszary wiejskie koncentrują się na rządach i agencjach rozwoju, a następnie przekształcają się w obszary miejskie.
W przeciwieństwie do obszarów wiejskich osiedla miejskie są określane przez ich zaawansowane udogodnienia obywatelskie, możliwości kształcenia, udogodnienia dla transportu, interakcje biznesowe i społeczne oraz ogólnie lepszy standard życia. Statystyki społeczno-kulturowe są zwykle oparte na populacji miejskiej.
Podczas gdy osiedla wiejskie opierają się w większym stopniu na zasobach naturalnych i wydarzeniach, ludność miejska otrzymuje korzyści płynące z postępów człowieka w dziedzinie nauki i technologii i nie jest zależna od natury do swoich codziennych funkcji. Firmy pozostają otwarte do późnych godzin wieczornych na obszarach miejskich, podczas gdy zachód słońca na obszarach wiejskich oznacza, że dzień praktycznie się kończy.
Z drugiej strony, obszary wiejskie nie mają problemów z zanieczyszczeniem lub ruchem ulicznym, które nękają regularne obszary miejskie. Wiele rządów, choć koncentrujących się na rozwoju obszarów wiejskich, starało się również "chronić" te obszary jako zachowanie podstawowej kultury i tradycji ich kraju.
Obszary miejskie są również klasyfikowane zgodnie z użytkowaniem gruntów i gęstością zaludnienia. Może się to jednak różnić w zależności od krajów rozwiniętych i krajów rozwijających się. Na przykład w Australii miasta miejskie muszą obejmować co najmniej 1000 mieszkańców o liczbie mieszkańców wynoszącej 200 lub więcej na kilometr kwadratowy, podczas gdy w Kanadzie obszar miejski ma gęstość 400 osób na kilometr kwadratowy. W Chinach wymóg gęstości dla miasta Powierzchnia wynosi około 1500 osób na kilometr kwadratowy Statystycznie, dwa obszary miejskie o odległości mniejszej niż dwa kilometry są uważane za jedną strefę miejską.
