Cenne i nieocenione

Słowa "wartościowy" i "nieoceniony" są dziwną parą słów. Jeśli znasz angielskie lub łacińskie przedrostki, to na pierwszy rzut oka powinny one oznaczać dokładnie odwrotne względem siebie. Jednak w swobodnej mowie są prawie wymienne. Wynika to z skomplikowanej etymologii.

Przedrostek "int", który pochodzi z łaciny, może oznaczać coś w rodzaju "do wewnątrz", jak w słowie "wgląd". Jednak w tym przypadku nosi on drugie znaczenie, które jest "nie". Znajduje się w słowach takich jak "niezdolny", co oznacza "niezdolny". Prefiks "un-" jest podobny.

Z tego powodu słowo "bezcenny" oznacza "nieoceniony". A jednak może być używany do oznaczania dokładnie tego samego, co słowo "cenne".

"Wartościowe" pochodzi od głównego słowa "wartość" i sufiksu "-able". Sufiks "-able" jest powszechny w języku angielskim. Oznacza to, z grubsza, "nadający się". Na przykład, jeśli coś jest ruchome, to nadaje się do przeniesienia, co oznacza, że ​​można go przenieść. Znaczenie "w stanie być" jest najczęściej używane dzisiaj, ale są też inne. Jeśli coś jest modne, to nadaje się do mody, co oznacza, że ​​jest zgodne z obecną modą.

Pierwotnie został przeniesiony z języka francuskiego i łacińskiego i znaleziono go tylko w tych zapożyczonych słowach, ale z biegiem czasu ludzie zaczęli używać go w angielskich czasownikach, szczególnie tych kończących się na "-ate", tworząc przymiotniki. Później ludzie zaczęli używać go z wszystkimi formami słów, w tym rzeczownikami i wyrażeniami czasownikowymi, na przykład w wyrazie "kickable".

To prowadzi nas do samego słowa "wartość". Jest to zarówno rzeczownik, jak i czasownik. Rzeczownik odnosi się do znaczenia umieszczonego na przedmiocie lub na bardzo ważnym przedmiocie, takim jak moralność. Forma czasownika oznacza akt polegający na umieszczeniu znaczenia na obiekcie, czy to poprzez oszacowanie ważności, czy poprzez nadanie mu dużego znaczenia. Nie była to jednak pierwotnie forma czasownika "wartości".

Słowo "wartościowa" zostało utworzone, gdy jedyne angielskie słowa z końcówką "-able" były czasownikami kończącymi się na "-ate", co oznacza, że ​​najprawdopodobniej powstało ze słowa "wartość". Oznacza to konkretnie oszacowanie wartości czegoś ważnego. To słowo zostało przejęte przez podobne słowo "oceniaj", które jest czasownikiem utworzonym na podstawie francuskiego słowa "ocena".

Z tego powodu słowo "wartościowy" oznacza coś, co ma znaczenie, które można oszacować. Innymi słowy, jeśli posiadasz cenny przedmiot, możesz określić, ile by to było warte, gdybyś go sprzedał, jak ważne byłoby to dla całego świata, lub tak dalej. Od dawna powszechną praktyką jest przyjmowanie pewnych rzeczy od specjalistów, aby dowiedzieć się, czy możesz je sprzedać. Zwykle robi się to tylko dla przedmiotów o nieodłącznej wartości, takich jak klejnoty, dzieła sztuki lub wynalazki. Dlatego, jeśli coś można wycenić, to prawdopodobnie już jest dużo warte.

Słowo "bezcenne" jest przeciwieństwem tego. To jest coś, czego nie da się oszacować, na przykład miłość rodzica. To dużo znaczy, ale nie można na nim umieścić ceny.

Obaj opisują coś ważnego bez względu na to, czy można je oszacować, dlatego też zaczęli oznaczać to samo. Ponieważ obaj przybierają to samo znaczenie, zwykle nie ma znaczenia, który z nich jest używany, chyba że znajduje się w historycznym zestawie prac, gdy są odrębne.

Podsumowując, "wartościowy" opisuje coś, co ma wartość, którą można oszacować. "Nieocenione" opisuje coś, co ma wartość, której nie można oszacować. Oba są używane w dokładnie tym samym kontekście i często mogą być używane zamiennie.