Różnice między CRC i sumą kontrolną

CRC a suma kontrolna

Dowolne dane są przechowywane w komputerze z zamiarem ich przesłania, istnieje potrzeba zapewnienia, że ​​dane nie są uszkodzone. Jeśli wysłano uszkodzone dane, przesyłane będą niedokładne dane i mogą nie działać zgodnie z oczekiwaniami. Istnieje zatem zapotrzebowanie na system wykrywania błędów, który sprawdza, czy wszystkie wprowadzone dane są w porządku i nie są uszkodzone przed wystąpieniem jakiegokolwiek szyfrowania lub transmisji. Istnieją dwie główne metody sprawdzania danych.

Suma kontrolna jest prawdopodobnie najstarszą metodą, która została użyta do sprawdzenia poprawności wszystkich danych przed wysłaniem. Suma kontrolna pomaga również w uwierzytelnianiu danych, ponieważ dane pierwotne i wprowadzone dane powinny być zgodne. Jeśli zauważysz anomalię, zwaną nieprawidłową sumą kontrolną, sugeruje się, że w danej metodzie może dojść do kompromisu danych.

Cykliczna kontrola nadmiarowa, lub CRC, jak jest powszechnie określane, jest koncepcją wykorzystywaną również w walidacji danych. Zasada używana przez CRC jest podobna do sum kontrolnych, ale zamiast używać 8-bajtowego systemu używanego przez Checksum w sprawdzaniu spójności danych, podział wielomianu jest używany do określania CRC. CRC ma najczęściej 16 lub 32 bity długości. Jeśli brakuje jednego bajtu, niezgodność jest oznaczana w danych, ponieważ nie sumuje się z oryginałem.

Różnice

Jedną z różnic między tymi dwoma jest to, że CRC stosuje formułę matematyczną opartą na 16- lub 32-bitowym kodowaniu, w przeciwieństwie do sumy kontrolnej opartej na 8 bajtach sprawdzających anomalie danych. CRC opiera się na podejściu hash, podczas gdy suma kontrolna pobiera swoje wartości z dodania wszystkich skróconych danych, które mogą mieć 8 lub 16 bitów. CRC ma zatem większą zdolność rozpoznawania błędów danych jako brakujący jeden bit w systemie mieszającym, który zmienia ogólny wynik.

Z drugiej strony suma kontrolna wymaga mniejszej przejrzystości i zapewnia wystarczające wykrywanie błędów, ponieważ wykorzystuje dodanie bajtów ze zmienną. Można zatem powiedzieć, że głównym celem CRC jest złapanie różnorodnego zakresu błędów, które mogą wystąpić podczas transmisji danych w trybie analogowym. Z drugiej strony można powiedzieć, że suma kontrolna została zaprojektowana wyłącznie w celu odnotowania regularnych błędów, które mogą wystąpić podczas wdrażania oprogramowania.

CRC to poprawa w stosunku do sum kontrolnych. Jak już wcześniej zauważyliśmy, sumy kontrolne są tradycyjną formą obliczeń, a CRC to tylko postęp arytmetyczny, który zwiększa złożoność obliczeń. To w istocie zwiększa dostępne wzorce, które są obecne, a tym samym więcej błędów można wykryć za pomocą metody. Wykazano, że suma kontrolna wykrywa głównie błędy jednobitowe. Jednak CRC może wykryć wszelkie podwójne błędy bitowe obserwowane w obliczeniach danych. Rozumiejąc różnice między dwiema metodami walidacji danych, zgromadzono wiedzę na temat tego, dlaczego te dwie metody są używane w połączeniu z protokołem internetowym, ponieważ zmniejsza to podatność na atak protokołów internetowych.

Streszczenie:

- CRC jest bardziej dokładny w przeciwieństwie do Checksum w sprawdzaniu błędów i raportowania.

- Suma kontrolna jest starszym z dwóch programów.

- CRC ma bardziej złożone obliczenia niż suma kontrolna.

- Suma kontrolna wykrywa głównie jednobitowe zmiany danych, podczas gdy CRC może sprawdzać i wykrywać dwucyfrowe błędy.

- CRC może wykryć więcej błędów niż suma kontrolna ze względu na bardziej złożoną funkcję.

- Suma kontrolna jest wykorzystywana głównie podczas sprawdzania poprawności danych podczas wdrażania oprogramowania.

- CRC jest wykorzystywany głównie do oceny danych w analogowej transmisji danych.