StringBuilder i StringBuffer
StringBuilder vs StringBuffer
Czy słyszałeś o Javie? Jeśli jesteś starożytnym człowiekiem, prawdopodobnie pomyślałbyś o ludziach z Javy, tych, którzy żyją w jakichś jaskiniach. Ale jeśli jesteś nowoczesną osobą, będziesz kojarzył termin "Java" z komputerami.
Kiedy dostaliśmy nasz pierwszy domowy komputer, nie wiedziałem, czym jest Java. Myślałem, że Java to kawiarnia ze względu na logo przypominające kawę. Jak tylko stałem się dużo bardziej nowoczesny, teraz wiem trochę o Javie. Java pozwala graczom grać w swoje ulubione gry online. Ci, którzy lubią naciskać klawisze i czatować, mogą rozmawiać z różnymi ludźmi na całym świecie. Java pozwala również na obliczanie pożyczek i odsetek. Surferzy i przeglądarki mogą wyświetlać kilka obrazów w Javie. Od czasu do czasu na pasku zadań pojawi się ikona Java wskazująca aktualizację starej wersji Java na nową.
Java została wydana przez Sun Microsystems w 1995 roku. Jest to język programowania, a jednocześnie platforma obliczeniowa. Dla około 850 milionów użytkowników komputerów na całym świecie na swoich komputerach zainstalowano Javę. Java jest nie tylko dla komputerów; jest również przeznaczony do urządzeń mobilnych i telewizyjnych.
Dzięki programowaniu w Javie, możesz naprawdę dużo. Możesz tworzyć, wykorzystywać i manipulować tekstem za pomocą łańcuchów. Te tak zwane łańcuchy są fragmentami tekstu oglądanymi jako ciągi znaków przez dekoder programu. Niektóre z technik łączenia ciągów Java to StringBuilder i StringBuffer. Jaka jest więc różnica między nimi?
StringBuilder
Programista Java preferuje używanie StringBuilder, gdy ma do czynienia z programowaniem w języku C #. Dzięki StringBuilder może on tworzyć, usuwać i manipulować znakami łańcuchowymi. Programiści również preferują tę technikę łączenia ciągów, ponieważ jest to metoda szybsza i wykorzystuje tylko mniej zasobów na serwerze. W innych aplikacjach StringBuilder powinien zostać przekonwertowany na zwykły lub regularny ciąg znaków. Aby przekonwertować StringBuilder, musisz użyć metody "ToString ()".
Klasa StringBuilder jest również porównywana z klasą string ze względu na jej podobieństwa. Klasa StringBuilder umożliwia zwrócenie długości znaku w konstruktorze sekwencji. Program StringBuilder ma również pojemność. Pojemność to liczba przydzielonej liczby spacji. Zwykle metoda pojemności jest większa lub taka sama jak długość. W razie potrzeby rozwinie się automatycznie.
W StringBuilderze masz metody dołączania i wstawiania, aby akceptować dowolny typ danych. Metoda append dodaje znaki łańcuchowe na końcu lub na końcu istniejącej sekwencji. Z drugiej strony, metoda wstawiania dodaje tylko znaki łańcuchowe w określonym punkcie.
StringBuffer
StringBuffer to sekwencja znaków bezpieczna dla wątków. "Mutable" oznacza "zmienny" lub "modyfikowalny". StringBuffer jest również porównywalny z ciągiem, ale ciąg nie może być modyfikowany. Zawartość długości i sekwencji StringBuffer można modyfikować za pomocą określonych metod. Metody te są zsynchronizowane, aby wszystkie operacje w określonych sytuacjach zachowywały się konsekwentnie i we właściwej kolejności.
Dzięki StringBuffer można wydajnie obsługiwać znaki łańcuchowe, ponieważ jest w stanie tworzyć tablice znaków po wyczerpaniu miejsca. Aby móc dodawać, wstawiać lub usuwać znaki łańcuchowe w dowolnej pozycji, należy usunąć pełne sekcje tablicy. StringBuffer pociąga za sobą niską moc obliczeniową; jednak zajmuje zbyt dużo pamięci.
Streszczenie:
-
Java została wydana przez Sun Microsystems w 1995 roku. Jest to rodzaj języka programowania i platformy obliczeniowej.
-
StringBuilder i StringBuffer to techniki łączenia ciągów.
-
Obie techniki konkatenacji są zmienne. Możesz tworzyć, wykorzystywać i manipulować ciągami znaków.