Wygotski i Piaget

VYGOTSKY vs PIAGET

Rozwój poznawczy można zdefiniować jako kształtowanie procesów myślowych od dzieciństwa przez okres dorastania do wieku dorosłego, które obejmują język, obrazy mentalne, myślenie, rozumowanie, zapamiętywanie, podejmowanie decyzji i rozwiązywanie problemów. Zarówno Jean Piaget, jak i Lew Semianowicz Wygotski w znaczny sposób przyczynili się do rozwoju poznawczego komponentu psychologii. Sposób, w jaki dzieci uczą się i rozwijają umysłowo, odgrywa istotną rolę w ich procesach uczenia się i umiejętnościach. Rodzice i nauczyciele pozwalają sobie lepiej zaspokajać unikalne potrzeby każdego dziecka, rozumiejąc postęp rozwoju poznawczego. Innym podobieństwem Piageta do Wygotskiego jest to, że obaj wierzyli, że granice rozwoju poznawczego zostały ustanowione przez wpływy społeczne. I tu kończą się ich podobieństwa.

Piaget podkreślił, że inteligencja jest faktycznie nabyta w oparciu o nasze własne działania. Piaget podkreślał, że gdy dzieci będą nieustannie wchodzić w interakcję ze swoim otoczeniem, w końcu się nauczą, wspomniał także, że po serii nauki na temat rozwoju będzie miało miejsce. Dlatego Wygotski zwrócił uwagę, że z pomocą symboliki i historii dzieci będą się uczyć, a on oświadczył, że zanim nauka rozwoju dziecka będzie już możliwa. Piaget nie wierzył w znaczenie danych wejściowych, które można uzyskać ze środowiska, ale Wygotski był przekonany, że dzieci nie uznają danych wejściowych z ich otoczenia.

Teoria rozwoju poznawczego Piageta ma cztery odrębne fazy. Sensomotor jest jego pierwszą fazą; jest to etap, który zwykle ma miejsce, gdy dziecko urodziło się, zanim osiągnie wiek dwóch lat. Na tym etapie niemowlęta polegają wyłącznie na swoich refleksach, takich jak ukorzenienie i ssanie, aby wymienić tylko kilka. Wiedza uzyskana na pierwszym etapie zależy od aktywności fizycznej dzieci. Etap przedoperacyjny to druga faza, która ma miejsce, gdy dziecko osiąga wiek od dwóch do siedmiu lat. Dzieci wierzą, że wszyscy będą myśleć w ten sam sposób, co oni. Mówi się, że są egocentryczni. Trzecia faza jest określana jako konkretny etap operacyjny, który ma miejsce, gdy dziecko ma siedem do jedenastego roku życia, w którym dzieci mogą odczuć pewną poprawę swojego myślenia.

Ich myślenie staje się bardziej logiczne i mniej egocentryczne. Ostatnia faza jest określana jako formalny etap operacyjny, w którym mają teraz zdolność opanowania abstrakcyjnego myślenia i używania symboli w relacji, a także zdolność do rozwiązywania zawiłych problemów. Natomiast Wygotski zakładał, że nie ma zbioru faz. Pierwszy składnik jego teorii nazywany jest prywatną mową lub rozmawia z samym sobą. Wygotski uznał, że prywatna mowa jest niezbędna, ponieważ pomagała dzieciom myśleć o problemie i mieć rozwiązanie lub wnioski. Prywatna mowa jest ostatecznie zinternalizowana, ale nie całkiem znika. Drugim aspektem teorii poznawczej Wygotskiego jest strefa rozwoju proksymalnego, w której jest to poziom rozwoju natychmiast wyższy niż jego obecny poziom. Ostatnim elementem teorii Wygotskiego jest rusztowanie, które obejmuje pomoc i zachętę, np. Udzielanie porad lub sugestii, aby pomóc dziecku opanować nową koncepcję. Tutaj dzieci mogą rozwijać własną ścieżkę do rozwiązania i samodzielnie rozwiązywać problemy.

Wigotski, w przeciwieństwie do Piageta, uważał, że rozwój nie może być oderwany od kontekstu społecznego, podczas gdy dzieci mogą tworzyć wiedzę i prowadzić ich rozwój. Twierdził również, że język odgrywa ważną rolę w rozwoju poznawczym. Piaget postrzegał język jedynie jako kamień milowy w rozwoju.

STRESZCZENIE:

1.Piaget nalegał, aby uczenie się odbywało się po rozwoju, podczas gdy Wygotski zwrócił uwagę, że uczenie się ma miejsce, zanim dojdzie do rozwoju.

2.Piaget nie wierzył w znaczenie danych wejściowych, które można uzyskać ze środowiska, ale Wygotski był przekonany, że dzieci nie uznają danych wejściowych z ich otoczenia.

3. Teoria rozwoju kognitywnego Piageta ma cztery ewidentne fazy. Wygotski zakładał, że nie ma w ogóle zestawu etapów, a jedynie 3 składniki.

4. Wygotski uważał, że rozwój nie może być oddzielony od kontekstu społecznego w przeciwieństwie do Piageta.

5. Wygotski twierdził, że język odgrywa ważną rolę w rozwoju poznawczym. Piaget postrzegał język jedynie jako kamień milowy w rozwoju.