CSS i SIADH
CSS vs SIADH
CSS jest zespołem, który obejmuje martwicę małych i średnich naczyń krwionośnych, z powodu autoimmunologicznego zapalenia naczyń. SIADH obejmuje nadmierne wydzielanie ADH lub hormonów antydiuretycznych.
CSS
CSS oznacza zespół Churg-Straussa. Jest również określany jako alergiczna ziarniakowatość. Zespół ten obejmuje autoimmunologiczne zapalenie naczyń, wpływające na małe i średnie naczynia. Zapalenie naczyń odnosi się do grupy zaburzeń (heterogenicznych), w których naczynia krwionośne są niszczone przez zapalenie.
Zapalenie naczyń spowodowane jest głównie migracją leukocytów. W CSS autoimmunologiczne zapalenie naczyń prowadzi do martwicy. Martwica odnosi się do przedwczesnej śmierci żywych komórek i tkanek. Martwica jest spowodowana czynnikami zewnętrznymi, takimi jak toksyny, infekcje i urazy.
CSS obejmuje głównie naczynia krwionośne układu żołądkowo-jelitowego, płuc i nerwów obwodowych. Wpływa również na skórę, serce i nerki. CSS jest sklasyfikowany jako rzadka choroba, a nie jest przenoszony i nie dziedziczny. Diagnoza obejmuje pozytywny wynik co najmniej 4 lub więcej (z 6) testów przeprowadzonych w celu identyfikacji.
CSS ma trzy etapy. Pierwszy etap CSS obejmuje wystąpienie objawów alergii i / lub zatok (których pacjent wcześniej nie posiadał) lub nasilenie objawów zatoki i alergii. Drugi etap CSS obejmuje ostrą astmę. Trzeci i ostatni etap obejmuje różne narządy, takie jak nerki, płuca, serce i układ trawienny. Trzeci etap CSS jest uważany za bolesny i zagrażający życiu. Jednak pacjenci mogą żyć przez wiele lat w pierwszych dwóch etapach. Chociaż CSS jest chorobą trwającą całe życie i przewlekłą, choroba może być leczona za pomocą steroidów, takich jak glukokortykoidy i leki immunosupresyjne. W wielu przypadkach CSS może zostać zmuszony do remisji chemicznej za pomocą terapii lekowej.
SIADH SIADH oznacza zespół nieadekwatnego hiperprolityzmu hormonu antydiuretycznego. Jest również określany jako zespół Schwartza-Barttera. W SIADH tylny przysadka mózgowa (lub inne źródło) uwalnia nadmierną wazopresynę lub ADH, hormon antydiuretyczny. Nadmierne wydzielanie powoduje przeciążenie płynem i hiponatremię. Hiponatremia odnosi się do stężenia stężeń sodu w serum niższym niż normalny (co w konsekwencji powoduje zaburzenie elektrolitowe). SIADH występuje głównie u pacjentów cierpiących na guzy mózgu, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych, udary mózgu, uraz głowy, zapalenie mózgu lub rak drobnokomórkowy płuc. Leczenie SIADH obejmuje leczenie podstawowych przyczyn ograniczenia płynów w celu zwiększenia poziomu sodu. Jest to ograniczenie długoterminowe, dające dożylnie roztwór soli pacjentom uważanym za bardzo objawowe z drgawkami, poważnym zamętem, śpiączką itp. Leki takie jak Demeclocycline, Mocznik, Conivaptan i Tolvaptan są podawane pacjentom w zależności od ich konkretnych potrzeb. streszczenie