Polityka fiskalna i monetarna
Rząd angażuje się w manipulowanie dostępnym funduszem w ramach gospodarki. Jest to opisane w polityce monetarnej rządu. Zajmuje się wydaniem waluty i administracją banków dla sprawnego działania. Dobry przepływ pieniędzy pozwala klientom mieć więcej gotówki w kasie, a z kolei zachęca do wydawania pieniędzy.
Polityka fiskalna wiąże się z programami i planami rządu i tworzy rosnące zapotrzebowanie na pracowników, co skutkuje obniżeniem pozycji bezrobotnych. Automatyczne plany fiskalne korygują zsuwanie się gospodarki, takie jak ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, aby ulżyć osobom, które straciły pracę. Obniżki podatkowe są wprowadzane, aby dać więcej pieniędzy dla biznesu i konsumentów, które mogą z kolei wydać na wzmocnienie gospodarki.
Polityka fiskalna obraca się wokół pozycji ekonomicznej kraju i powiązanej strategii nakładania podatków w celu maksymalnego wykorzystania funduszy. Nie jest to jednorazowa sprawa, ale co roku zmienia się, aby dostosować się do sytuacji gospodarki i jej potrzeb w danym okresie.
Polityka pieniężna różni się od polityki fiskalnej tym, że jest przeznaczona wyłącznie dla banków i efektywnie obiegiem pieniędzy. Zmienia się to również co roku pod względem popytu i podaży pieniądza i wpływa na stopę oprocentowania kredytów. Ta polityka pieniężna działa jako kluczowy regulator przez kluczowy bank narodu jako System Rezerwy Federalnej w USA.
Polityka fiskalna jest zasadniczo próbą narodu nadać kierunek gospodarce poprzez manipulację struktur podatkowych. Natomiast polityka pieniężna jest procedurą, za pomocą której naród lub jego bank centralny wpływa na podaż funduszy, stopy procentowe i tak dalej. Głównym celem obu procedur jest osiągnięcie wzrostu gospodarczego i jego stabilności.
W polityce pieniężnej bank centralny stara się wprowadzić cztery zasady, aby zwiększyć lub zmniejszyć podaż pieniądza, aby dokonać zmiany w strukturze. Podstawową zasadą jest zmiana stopy rezerw gotówkowych w bankach komercyjnych. To ograniczenie zmusza banki do utrzymywania depozytu w banku centralnym. Wzrost wskaźnika oznacza brak środków z banków komercyjnych, co utrudnia kredytobiorcom. Odpowiednio rozliczane są oprocentowanie pożyczek krótkoterminowych. Banki centralne stosują również proces kupowania lub sprzedaży obligacji rządowych w celu kontrolowania podaży pieniądza na rynku. Są to podstawowe różnice między polityką fiskalną a polityką pieniężną danego kraju.
streszczenie 1. Polityka fiskalna wyznacza kierunek ekonomii narodu. Polityka pieniężna kontroluje podaż pieniądza w kraju. 2. Polityka fiskalna odnosi się do pozycji ekonomicznej narodu. Polityka pieniężna koncentruje się na strategii banków. 3. Polityka fiskalna zarządza strukturą podatkową narodu. Polityka pieniężna pomaga stabilizować gospodarkę kraju. 4. Polityka fiskalna mówi o programie gospodarczym rządu. Polityka pieniężna określa program kluczowych banków narodu.
