PNB i dochód narodowy

PKB a dochód narodowy

Produkt narodowy brutto (GNP) i dochód narodowy to dwa z najbardziej znanych terminów ekonomicznych, z których często korzystają urzędnicy rządowi i ekonomiści. Używają tych terminów do oceny skuteczności polityk gospodarczych oraz do monitorowania postępu tych polityk.

Pojęcie dochodu narodowego wprowadzono po raz pierwszy na początku lat trzydziestych ze względu na brak szczegółowych danych ekonomicznych, które utrudniły rządowi Stanów Zjednoczonych projektowanie polityk walki z wielką depresją. Wejście Stanów Zjednoczonych w II wojnę światową doprowadziło do wzrostu zapotrzebowania na dane, które można wykorzystać do planowania wojny, a zatem w 1942 r. Wprowadzono roczne szacunki PKB w celu uzupełnienia pojęcia dochodu narodowego. Celem tych szacunków było wyjaśnienie, w jaki sposób dochód był generowany, odbierany i wydawany przez różne sektory gospodarki. Ale prawdziwe pytanie brzmi: co to jest PNB i dochód narodowy i jak je obliczamy?

Definicja

Dochód narodowy to suma wartości dodanej wytworzonej przez wszystkich producentów będących rezydentami, w tym wszelkie podatki związane z produktem, które nie są uwzględnione w wycenie produkcji globalnej plus dochód netto dochodów pierwotnych (dochód z nieruchomości i rekompensata pracownicza) z zagranicy. Można go również zdefiniować jako sumę dochodów mieszkańców danej gospodarki w danym okresie. Jest równa PKB i pierwotnemu dochodowi otrzymywanemu od reszty świata, pomniejszonemu o dochody pierwotne płacone przez jednostki będące rezydentami nierezydentom. Według profesora Marshalla, uznanego ekonomisty, dochód narodowy jest "sumą wszystkich wyprodukowanych towarów fizycznych i usług świadczonych przez wykorzystanie zasobów naturalnych kraju przy pomocy siły roboczej i kapitału. Oprócz tego uwzględniono również dochód netto z zagranicy. W związku z tym dochód narodowy to suma wszystkich wyprodukowanych towarów i usług oraz dochód netto z zagranicy."

Z drugiej strony produkt narodowy brutto lub PNB to wskaźnik, który oblicza wzrost gospodarczy i mierzy wartość rynkową towarów i usług wyprodukowanych do ostatecznego wykorzystania. Jest ona definiowana jako całkowita wartość rynkowa towarów i usług wyprodukowanych w danym kraju w określonym czasie. PNB jest miarą bieżącego produktu gospodarczego w danej gospodarce. Opiera się na założeniu, że utrzymywanie wszystkich innych rzeczy na równi, wyższy PNB prowadzi do wyższej jakości życia.

Kryteria pomiaru i wzrost gospodarczy

Podstawowa różnica między produktem narodowym brutto i dochodem narodowym polega na tym, że sposób, w jaki pomiary te są podejmowane, i na podstawie tych pomiarów określa się wzrost gospodarczy. Dochód narodowy mierzy całkowity wzrost gospodarczy danego kraju, a także uwzględnia dochody i podatki uzyskiwane zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Natomiast produkt narodowy brutto mierzy dochody i podatki tylko dla obywateli krajowych.

Pośrednie podatki biznesowe

Dochód narodowy składa się z prywatnych inwestycji brutto, wydatków na konsumpcję osobistą, dochodu netto z aktywów za granicą, wydatków na spożycie publiczne oraz eksportu towarów i usług brutto po odjęciu pośrednich podatków od działalności gospodarczej i przywozu towarów i usług brutto. Jest podobny do PNB, z wyjątkiem faktu, że podczas obliczania produktu narodowego brutto pośrednie podatki od działalności gospodarczej nie są odliczane.

Mierzenie rozwoju produktu i określanie płatności odsetkowych

Istnieją również różnice w sposobie określania wypłat odsetek z innych krajów świata oraz sposobu mierzenia rozwoju produktu. Istnieje jednak wiele krajów, które używają terminów zamiennie w celu określenia siły pożyczkowej innego kraju, co utrudnia zrozumienie różnicy między tymi środkami. Dlatego ważne jest, aby mieć podstawową wiedzę na temat dochodu narodowego i PNB. Dochód narodowy obejmuje wartość produktów i usług wyprodukowanych przez dany kraj w jednym roku kalendarzowym w połączeniu z dywidendami i płatnościami z innych krajów w tym samym roku. Jak już wspomniano, PNB przedstawia wartość rynkową wszystkich usług i produktów wytwarzanych przez kraj za pośrednictwem pracy lub nieruchomości dostarczanych przez jej obywateli.