Motyw i zamiar
Motive vs. Intent
Motyw i zamiar to oba aspekty w dziedzinie prawa i sprawiedliwości. Są również powiązane z podejrzanym w celu udowodnienia lub obalenia konkretnego przypadku lub przestępstwa.
Motyw odnosi się do przyczyny popełnienia przestępstwa. Często jest to tło podejrzanego o popełnienie domniemanej zbrodni. Jako tło, motyw przychodzi przed intencją. W przeciwieństwie do intencji, motyw można określić, ale jego istnienie nie dowodzi dokładnie winy. Można go obalić dowodami lub alibi na części podejrzanego (często określane jako "osoba zainteresowana" w żargonie karnym). Motyw jest czynnikiem początkowym, ale nie rozstrzygającym wyznacznikiem powiązania osoby z przestępstwem.
Motive ma również swoje podstawy w dziedzinie psychologii. Motive, jako termin psychologiczny, jest również znane jako napęd i często dzieli się na dwa główne typy - motywy fizjologiczne i psychologiczne lub społeczne.
Z drugiej strony celem jest domniemane działanie lub cel przestępstwa. Jest wynikiem motywu i ma wyższy poziom winy, ponieważ popełniono szkodliwe działanie. Intencja charakteryzuje się celowym działaniem i świadomym wysiłkiem, aby złamać prawo i popełnić przestępstwo. Intencja tkwi w dziedzinie prawa, gdzie definiuje się ją jako planowanie i tęsknotę do wykonania czynności. Jest on obecny zarówno w prawie karnym, jak i w prawie deliktowym.
Mówiąc dokładniej, scenariusz zamiaru w prawie karnym często wiąże się z prokuratorem w sądzie, który składa oskarżenie o popełnienie przestępstwa przeciwko podejrzanemu z prawdziwym motywem i zamiarem. Ponieważ zamiar jest ostatecznym celem motywu, musi zostać udowodniony, aby udowodnić, że podejrzany popełnił przestępstwo. W porównaniu z motywem, intencja ma większą legitymację i wagę w sądzie i jest wymogiem, aby złożyć sprawę wraz ze środkami i możliwościami.
Jeśli chodzi o zamiar przestępstwa, istnieją cztery poziomy opisane w Kodeksie karnym moralnym: (1) Celowo - na tym poziomie podejrzany wyraża swój cel popełnienia określonego przestępstwa przeciwko konkretnej osobie. (2) Świadomie - podejrzany ma wiedzę i świadomość, że jego działania będą uważane za przestępstwo w świetle prawa. Jednakże podejrzany może złożyć przestępstwo osobie, która nie jest jego ofiarą. (3) Lekkomyślnie - Podejrzany zna ryzyko związane z jego działaniami i sytuacją, ale lekceważy ryzyko i nadal wykonuje przestępstwo niezależnie. (4) Nieuważnie - Podejrzany nie bierze pod uwagę różnych możliwych scenariuszy, które będą miały miejsce podczas działania przestępstwa, co często prowadzi do utraty kontroli nad sytuacją i prawdopodobnie powoduje więcej ofiar.
1.Motywność i zamiar są bardzo blisko ze sobą powiązane. Motyw poprzedza zamiar pod względem działania. 2.Motive opiera się głównie na psychologii, mając na uwadze, że intencja tkwi w dziedzinie prawa. 3.Motywacja jest przyczyną intencji, podczas gdy zamiar jest tłem popełnionej zbrodni. 4. Zasadę i intencję należy wykazać ponad uzasadnioną wątpliwość, ale zamiar ma większą wagę i pozycję w sądzie w porównaniu z motywem. 5. Prowokacja jest częścią trzech aspektów służących udowodnieniu przestępstwa (wraz ze środkami i możliwościami), podczas gdy motyw może być samodzielny. 6. Motoryzacja dotyczy wszystkich zainteresowanych osób, w tym podejrzanego. Jednak zamiar może skupiać się wyłącznie na podejrzanym. 7. Motoryzacja jest bardzo arbitralna; nie może udowodnić ani usprawiedliwić winy lub działań związanych z przestępstwem. Osoba z motywem może zostać wyeliminowana lub potwierdzona jako podejrzana za pomocą dowodów lub alibi. W przypadku zamiaru dowód lub alibi utrwala sprawę przeciwko podejrzanemu.
Streszczenie:
