Niepolarne i polarne wiązania kowalencyjne

Nieporosowe vs. Polarne wiązania kowalencyjne

Niepolarne i polarne wiązania kowalencyjne należą do trzech kategorii polarności, a także do dwóch typów wiązań kowalencyjnych. Wszystkie trzy typy (jonowe, polarne i niepolarne) są klasyfikowane jako wiązania chemiczne, w których występuje siła (elektroujemność), która umożliwia przyciąganie atomów dwóch poszczególnych elementów. Liczba możliwych wiązań kowalencyjnych jest określona przez liczbę wakatów w zewnętrznej powłoce elektronów danego elementu.

Dla niektórych rozważań, trzy kategorie polarności lub wiązań są wiązaniami jonowymi i wiązaniami kowalencyjnymi. Dalsza klasyfikacja wiązań kowalencyjnych ujawnia te dwa typy. Oba niepolarne i polarne wiązania kowalencyjne występują w dwóch różnych i niemetalicznych elementach. Obydwie klasyfikacje zajmują się również dystrybucją i podziałem elektronów, a także wynikającą z nich elektroujemnością.

Kiedy łączą się dwa elementy, niektóre z elektronów z obu pierwiastków mogą być przenoszone między sobą. Elektroujemność lub zdolność jednego elementu do przyciągania i wychwytywania elektronu innego pierwiastka ma zasadnicze znaczenie dla określenia rodzaju wiązania między dwoma pierwiastkami. Przeniesienie lub przyciąganie może spowodować równy podział lub nierówne współdzielenie elektronów.

Polarne wiązania kowalencyjne charakteryzują się atomami o nierównomiernych lub nierównych liczbach lub dzielą się elektronami między dwoma elektronami. Elektroujemność obydwu pierwiastków jest różna i nie równa się. Inną cechą polarnego wiązania kowalencyjnego jest posiadanie cząsteczki o ładunku ujemnym po jednej stronie i ładunku dodatniego po drugiej stronie. Częściowy ładunek jest również cechą definiującą tego konkretnego wiązania kowalencyjnego.

Cząsteczki w tym typie wiązania mają również określoną oś (lub osie) częściowego dodatniego i częściowego ujemnego. Z drugiej strony, niepolarne wiązania kowalencyjne mają równy lub prawie równy udział lub dystrybucję elektronów między dwoma pierwiastkami. Niepolarne wiązania kowalencyjne nie mają określonej osi ani osi w porównaniu do polarnych wiązań kowalencyjnych.

Po umieszczeniu na skali klasyfikacji, wiązanie jonowe (wiązanie istniejące pomiędzy metalem i niemetalem) ma największą elektroujemność i polarność. Po wiązaniu jonowym następuje polarne wiązanie kowalencyjne, a na koniec niepolarne wiązanie kowalencyjne. Polarne wiązanie kowalencyjne można uznać za częściowo jonowe, ponieważ nadal może mieć polaryzację. Tymczasem niepolarne wiązanie kowalencyjne jest przeciwieństwem wiązania jonowego. Ponieważ pierwiastki w niepolarnych wiązaniach kowalencyjnych mają niewielką lub żadną możliwość przyciągnięcia lub oderwania elektronów od innego pierwiastka, nie ma praktycznie żadnej możliwości przyciągania innych elektronów z innego pierwiastka.

Streszczenie:

1.Polarne i niepolarne wiązania kowalencyjne są dwoma rodzajami wiązań. Oba należą do kategorii typów wiązań, które również zawierają wiązanie jonowe.

2. Wiązania kowalencyjne (niepolarne i polarne) są klasyfikowane jako wiązania występujące w elementach niemetalicznych, natomiast wiązania jonowe występują w połączeniu elementów metalicznych i niemetalicznych.

3. Niektóre z powiązanych pojęć dotyczących polarnych wiązań kowalencyjnych i wiązań niekowalencyjnych to elektroujemność (lub pomiar tego, jak dwa elementy współdzielą lub rozprowadzają elektrony w obrębie siebie) i polarność.

4.Polowe wiązania kowalencyjne charakteryzują się nierównomiernym rozkładem elektronów dwóch pierwiastków. Zachowują także biegun dodatni i ujemny, co pozwala im mieć pewną elektroujemność. Z drugiej strony, niepolarne wiązania kowalencyjne opisano jako posiadające elektrony, które są podobne lub prawie równe pod względem liczby elektronów. Ta cecha sprawia, że ​​nie mają żadnej lub mniej elektroujemności.

5.Polowe wiązania kowalencyjne mają określoną oś lub osie, podczas gdy niepolarne wiązania kowalencyjne nie mają tej szczególnej cechy.

6.Polowe wiązania kowalencyjne mają ładunek (od posiadania zarówno dodatnich, jak i ujemnych biegunów), podczas gdy niepolarne wiązania kowalencyjne nie mają ładunku.