POP i IMAP
POP jest starszym z nich i był używany przez bardzo długi czas i jest dość niezawodny w pobieraniu naszych e-maili. Protokół IMAP, choć nowszy, sprawdził się również jako bardzo dobry protokół odbierania wiadomości e-mail. Chociaż mają tę samą funkcję, implementacja wspomnianej funkcji znacznie różni się w obu aplikacjach. Za każdym razem, gdy POP uzyskuje dostęp do serwera pocztowego, pobiera wszystkie wiadomości e-mail i usuwa zawartość serwera, zachowując wszystkie wiadomości lokalnie. Z drugiej strony, IMAP tego nie robi; czyta tylko wszystkie wiadomości e-mail na serwerze i pobiera to, co użytkownik chce przeczytać. Nie usuwa również niczego na serwerze. Konsekwencje mogą na pierwszy rzut oka nie wydawać się oczywiste, ale kiedy używasz wielu komputerów lub urządzeń do sprawdzania poczty e-mail, staje się jasne, że dzięki temu, że po pobraniu wiadomości e-mail przez POP na komputerze roboczym, nie będzie ona widoczna na twoim komputerze domowym, ponieważ został już usunięty. Dzięki IMAP tak się nie stanie.
Kolejną doskonałą funkcją protokołu IMAP jest tryb bezczynności. Zaraz po zalogowaniu się do serwera pocztowego użytkownik nie zostanie rozłączony do czasu wylogowania. Zapewnia to powiadamianie o wiadomościach w czasie rzeczywistym za pośrednictwem programu pocztowego. Dzięki protokołowi POP odczytuje tylko wiadomość e-mail, a następnie rozłącza się, po kilku godzinach trzeba sprawdzić skrzynkę odbiorczą, aby zobaczyć, co się zmieniło. Inni klienci poczty utworzyli dla tego poprawki, wykonując kontrolę POP w określonych odstępach czasu dla nowych wiadomości e-mail.
Chociaż protokół POP jest wciąż szeroko stosowany, może okazać się, że korzystniejsze jest rozpoczęcie przełączania na protokół IMAP. Funkcje, które zapewnia, ułatwiają obsługę e-maili.