TDD i TDMA
TDD a TDMA
TDD i TDMA to dwie technologie, które są wykorzystywane do maksymalizacji dostępnej przepustowości. TDD oznacza dupleksowanie z dzieleniem czasu, a TDMA oznacza wielokrotny dostęp z podziałem czasu. Obie technologie wykorzystują podział czasowy do podziału dostępnej przepustowości. Różnica między TDD i TDMA jest ich głównym celem. TDD to technologia dupleksowa, która ma na celu wykorzystanie tej samej częstotliwości do ciągłego przepływu informacji w obu kierunkach. Z kolei TDMA jest technologią multipleksowania. Jego głównym celem jest łączenie wielu sygnałów w jeden kanał. Jest to wykorzystywane w aplikacjach komórkowych, w których setki telefonów komórkowych mogą łączyć się z jedną stacją bazową.
Jednym z czynników rozróżniających między TDD i TDMA jest długość ramek, z których korzystają. TDMA używa ustalonej długości ramek, które są następnie przypisywane do poszczególnych sygnałów, które będą korzystać z kanału. Każda ramka może zawierać tylko określoną ilość danych, dlatego sygnał może wymagać więcej niż jednej ramki dla swoich danych. Natomiast TDD nie używa stałej długości ramy i może się zmieniać w zależności od okoliczności. Jeżeli ruch w łączu w dół jest znacznie większy niż ruch w łączu w górę, wówczas temu byłemu przydzielonoby większą ramkę czasową, a ta ostatnia miałaby zmniejszoną ramę czasową. W TDMA, jeśli sygnał wymaga więcej niż jednej ramki czasowej, może on uzyskać tyle, ile potrzebuje. Jednak ramy czasowe mogą nie mieć charakteru sekwencyjnego, ponieważ inne sygnały mogą przechwytywać następujące ramki.
TDMA to technologia, która jest wciąż używana w dzisiejszych czasach, głównie w branży komunikacji komórkowej, w której wiele telefonów wykorzystuje bardzo ograniczoną przepustowość. TDD to dość stara koncepcja, która jest wciąż aktualna. Mimo że nie jest już używany, TDD jest podstawą niektórych innych technologii, które są wykorzystywane w nowoczesnych technologiach, takich jak UMTS i WiMax.
Podział czasu to bardzo szeroka koncepcja, którą wykorzystuje wiele technologii. Zapewnia najlepszy poziom partycjonowania, gdy dostępny zakres częstotliwości nie jest odpowiedni dla liczby użytkowników, którzy mają być zakwaterowani. Podział czasu jest również używany w połączeniu z technologiami, takimi jak podział częstotliwości, w celu dalszego ulepszania partycjonowania.
Streszczenie:
- TDD skupia się na sygnale zwrotnym, podczas gdy TDMA jest zaniepokojony mieszaniem wielu sygnałów
- TDMA ma stałą długość ramki, podczas gdy TDD nie
- TDMA jest nadal w użyciu, a TDD jest właśnie wykorzystywane jako podstawa dla innych technologii
