Różnice między teorią X i teorią Y

Profesor Douglas McGregor podkreślił, że istnieje znacząca zależność pomiędzy motywacją a przywództwem wśród ludzi. Podsumował wyniki eksperymentu Hawthorn, wprowadzając zarówno teorię X, jak i teorię Y. Ważne jest, aby zauważyć, że zarówno teoria X, jak i teoria Y są oparte na argumencie, że istnieją konkretne podejścia do zarządzania ludźmi w oparciu o ich cechy.

Co to jest Theory X?

Teoria X jest sformułowana na tradycyjnym podejściu do ludzkich zachowań, które stwierdza, że należy zastosować ciężką formę przywództwa, aby przekonać pracowników do osiągnięcia celów organizacyjnych. Niektóre z założeń przyjętych w tej teorii obejmują;

Ludzie nie lubią pracy i są nastawieni na szukanie przyczyn, aby uniknąć pracy
Pracownicy unikają obowiązków i nie mają ambicji ani celów.
Pracownicy są leniwi i jako tacy muszą być zagrożeni lub zmuszeni do pracy.

Czym jest teoria Y?

Jest to nowoczesne podejście do zarządzania, które kładzie nacisk na harmonijną współpracę między pracownikami i kontrolę nad firmą. Zgodnie z tą teorią cele pracowników i organizacji nie stoją ze sobą w sprzeczności. Teoria Y ma fundamentalne znaczenie dla satysfakcji pracowników. Oto niektóre z założeń w tej teorii.

Pracownicy uwielbiają pracować i traktują pracę jako naturalną
Ludzie są innowacyjni i będą formułować twórcze decyzje dotyczące ich rozwoju i rozwoju
Ludzie są samokontrolowani i sami kierują się na drodze do osiągnięcia wyznaczonych celów
Wreszcie, odpowiednie warunki pracy pomagają ludziom uczyć się i poszukiwać obowiązków.

Różnica między teorią X i teorią Y

Styl zarządzania

Teoria X zaleca dla autorytatywnej formy zarządzania, która zmusza pracowników do osiągnięcia konkretnych celów organizacji, podczas gdy teoria Y zaleca partycypacyjną formę kontroli, ponieważ zarówno cele firmy, jak i pracowników nie są w konflikcie, stąd potrzeba korporacji.

Rozpowszechnienie

Teoria X była bardzo dominująca i przyjęta w ciągu 20 lat^th wiek, kiedy autokratyczny styl przywództwa był faworyzowany, podczas gdy teoria Y i jej demokratyczny styl przywództwa są coraz częściej przyjmowane przez nowoczesne organizacje.

Motywacja pracowników

Zgodnie z teorią X, pracownicy koncentrują się głównie na korzyściach finansowych i nie będą pracować, dopóki nie zostaną obiecane pieniądze i inne formy zachęt, podczas gdy pracownicy teoretycznie Y są motywowani nagrodami pozafinansowymi, które obejmują osiąganie celów organizacyjnych między innymi.

Dodatkowo, teoria X stwierdza, że pracownicy mają wysokie powinowactwo do potrzeb psychologicznych i innych potrzeb w zakresie bezpieczeństwa, co jest sprzeczne z założeniem teorii Y, która stwierdza, że pracownicy mają wysokie powinowactwo do potrzeb społecznych, potrzeb szacunkowych i potrzeb w zakresie samorealizacji.

Praca / obowiązki

W teorii X pracownicy nie lubią pracy i unikają jej, a jednocześnie unikają innych obowiązków związanych z pracą. Z drugiej strony, teoria Y ma perspektywę, że pracownicy są zmotywowani i lubią pracę, a jednocześnie podejmują obowiązki związane z pracą.

Kreatywność

MacGregor podkreślił, że teoria X zakłada, że ludzie mają niewielką zdolność kreatywności i innowacji, dlatego powinni być poddawani rutynowej pracy tylko w teorii Y, MacGregor zauważa, że ludzie są innowacyjni i kreatywni z natury i powinni mieć szansę wyrażenia ich poglądy na rozwój firmy.

Nadzór

Teoria X zakłada, że pracownicy nie mają motywacji do pracy, co oznacza, że powinni być stale monitorowani i nadzorowani, aby mogli produkować optymalnie, podczas gdy teoria Y oznacza, że pracownicy są zmotywowani i opanowani, a zatem nie powinni być przestrzegani lub nadzorowany.

Skupiać

Zgodnie z teorią X władza i autorytet powinny być scentralizowane, a jednocześnie posiadać hierarchię lub łańcuch dowodzenia, na którym przepływają instrukcje; teoria Y koncentruje się na decentralizacji władzy i autorytetu, jednocześnie zachęcając do większego udziału w procesie decyzyjnym w zarządzaniu.

Tabela przedstawiająca różnicę między teorią X i teorią Y

Teoria X	Teoria Y
Wewnętrzna niechęć do pracy	Wysokie powinowactwo do pracy, tj. Praca jest naturalna
Brakuje ambicji	Wysoce ambitny
Unika odpowiedzialności	Akceptuje i szuka obowiązków na sprzyjających warunkach
Nie kreatywny i innowacyjny	Kreatywność i innowacje na wysokim poziomie
Oprzyj się zmianie	Trwa zmiana
Skupia się na potrzebach psychologicznych jako na motywacji	Skupia się na potrzebach zarówno niższego, jak i wyższego rzędu, takich jak potrzeby społeczne i samoaktualizacja, jako źródła motywacji
Nadzór wysokiego szczebla wymagany do osiągnięcia celów organizacyjnych	Pracownicy mają kontrolę nad sobą, samokierowanie, a zatem brak zewnętrznej kontroli.
Centralizacja władzy i podejmowanie decyzji	Decentralizacja władzy i podejmowanie decyzji
Pracownicy nie mają motywacji do pracy	Pracownicy są zmotywowani
Autokratyczna forma przywództwa i zarządzania	Demokratyczny styl przywództwa i zarządzania
Ścisła kontrola	Łagodna kontrola
Dominujący w 20^th stulecie	Nowoczesny styl przywództwa i zarządzania

streszczenie

Teoria motywacji McGregora, oparta na eksperymencie Hawthorn, oferuje wygodne ramy do analizy związku między motywacją a stylem przywództwa.
Jedną z najważniejszych różnic między teorią Y a teorią X jest to, że pracownicy w teorii X są związani z niekorzystnymi cechami, podczas gdy pracownicy w teorii Y są związani z pozytywnymi cechami.
Uważa się, że menedżerowie, którzy przyjęli teorię X, osiągają słabe wyniki, natomiast menedżerowie, którzy przyjmują teorię Y, prawdopodobnie osiągają lepsze wyniki, a jednocześnie oferują pracownikom szansę rozwoju i rozwoju.
Istnieje istotna zależność między teorią McGregora XY a teorią motyla Maslowa, gdzie pracownicy na niższych poziomach są w teorii X, podczas gdy ci w hierarchii są w teorii Y.
Jednak wielu ludzi krytykowało tę teorię, podkreślając, że żadna osoba nie może należeć do tych ekstremalnych zachowań, ponieważ istota ludzka posiada cechy zarówno teorii X, jak i teorii Y.
Ponadto z teorii jasno wynika, że wydaje się, że teoria X jest wysoce związana z niewykwalifikowanymi i niewykształconymi pracownikami, którzy koncentrują się na zaspokajaniu potrzeb psychologicznych, podczas gdy teoria Y jest powiązana z profesjonalnymi pracownikami, którzy rozumieją swoje role i obowiązki w zarządzaniu firmą.
Badacze proponują, aby menedżerowie stosowali styl zarządzania sytuacyjnego w celu generowania maksymalnych rezultatów, ponieważ pracownicy mogą przedstawiać zarówno negatywne, jak i pozytywne cechy w zależności od sytuacji.