Adam Smith i Karol Marks

Karol Marks

Adam Smith kontra Karl Marx

Wśród najbardziej wpływowych i wybitnych ekonomistów ostatnich kilku stuleci, Adam Smith i Karol Marks, są zauważani ze względu na ich wyraźny wkład teoretyczny. W swoim dziale wodnym "Badanie nad naturą i przyczynami zamożności narodów" Adam Smith zaproponował, że wolny rynek, na którym producenci mogą produkować tyle, ile chcą, i obciążać konsumentów cenami, których chcą, skutkowałby najbardziej wydajnym i pożądanym wynik ekonomiczny dla konsumentów i producentów ze względu na "Niewidzialną rękę". Uzasadnieniem dla jego wniosku było to, że każda osoba starała się zmaksymalizować własne korzyści. Czyniąc tak, konsumenci płaciliby tylko tyle, ile byliby w stanie wycenić korzyść pochodzącą z towaru, a producenci sprzedawali by tyle, ile mogliby wydać na wyprodukowanie towaru. W jego idealistycznej gospodarce nie byłoby nadwyżki ani podaży lub popytu na deficyt; rynki zawsze byłyby w równowadze, a korzyści dla konsumentów i producentów byłyby zmaksymalizowane. W takim systemie gospodarczym rola rządu byłaby ograniczona.

Natomiast Karol Marks w swoim Das Kapital twierdził, że robotnicy będą eksploatowani przez kapitalistycznych lub fabrykantów, ponieważ system kapitalistyczny zapewnia nieodłączną przewagę już i tak bogatym i niekorzystnym już i tak biednym grupom społecznym. Bogaci bogacili się, a biedni by się ubożali. Co więcej, "kapitalista" zawsze jest w lepszej sytuacji, aby wynegocjować niskie wynagrodzenie dla swoich pracowników - przekonywał. Jedna z jego godnych uwagi i bardziej kontrowersyjnych teorii - laborystyczna teoria wartości - twierdzi, że wartość towaru lub usługi jest bezpośrednio związana z ilością pracy wymaganej do jej wytworzenia. Co ciekawe, Karol Marks miał też swoje drastyczne, polityczne idee, dalekie od poglądów Adama Smitha.

Adam Smith

Marks zakładał, że dwie klasy w społeczeństwie - burżuazja i proletariat - na zawsze utkną w swoich klasach z powodu samej natury kapitalizmu. Bogata, posiadająca kapitał burżuazja, nie tylko posiada fabryki, ale dominuje w mediach, na uniwersytetach, w rządzie, biurokracji, a zatem ich uścisk na podwyższonym statusie społecznym jest niezmienny. Dla kontrastu ubodzy, klasa robotnicza lub proletariat nie dysponują żadnymi skutecznymi środkami, by otrzymać wynagrodzenie za ciężką pracę. Remedium na ten problem, zdaniem Karola Marksa, było dla buntu proletariatu i stworzenia nowego porządku społecznego, w którym nie byłoby różnicy między segmentami społeczeństwa; nie byłoby zajęć jako takich. Zbiorowa własność całego kapitału dla produkcji zapewniłaby, jak sugerował Marks, równy podział bogactwa.

Podczas gdy Adam Smith twierdził, że najbardziej idealnym systemem ekonomicznym jest kapitalizm, Karol Marks uważał inaczej. Adam Smith sprzeciwiał się również idei rewolucji, aby przywrócić sprawiedliwość masom, ponieważ cenił porządek i stabilność nad ulgą od ucisku. Marks mocno trzymał się idei, że kapitalizm prowadzi do chciwości i nierówności. Nieodłącznym elementem idei konkurencji jest chciwość, ocenił Karol Marks, co spowodowałoby wewnętrzną niestabilność i niesprawiedliwość w społeczeństwie. Komunizm oferował najlepszy model - zarówno polityczny, jak i ekonomiczny - z kolektywistyczną własnością, produkcją i funkcjami centralnego planowania, które miały równomiernie rozdzielać bogactwo i całkowicie eliminować różnice między burżuazją a proletariatem, jak twierdzi Marks. Smith nie zwracał uwagi na posiadłości ziemskie ani na bogactwa arystokracji, takie jak Marks. Smith opracował, w jaki sposób człowiek może czerpać korzyści ekonomiczne proporcjonalne do jego wysiłków, a tym samym przyczyniać się do zagregowanego bogactwa gospodarki. Uważał, że w gospodarce wolnorynkowej jednostka może zarabiać i wydawać na rynku swobodnie, a także umożliwia pracownikowi działanie również jako konsument. Gdy pracownik kupowałby towary i usługi, prowadziłoby to do zysków dla innego podmiotu gospodarczego - producenta lub konsumenta dóbr lub usług gospodarczych - i dodatkowo pobudzało działalność gospodarczą. Według Smitha korzyści dla indywidualnego podmiotu gospodarczego byłyby udziałem wielu innych członków społeczeństwa poprzez "efekt podmywania", ponieważ pierwotny pracownik wydawałby pieniądze, które byłyby zarobione przez jakiegoś innego producenta towarów lub usług, co pozwoliłoby drugi ekonomiczny agent, który zarabia, a potem wydaje pieniądze, a cykl będzie trwał, co pomoże gospodarce wiele razy więcej niż może się wydawać na pierwszy rzut oka.

W przeciwieństwie do tego, Karol Marks wysnuł teorię, że kapitalizm jest nierozerwalnie związany z niesprawiedliwym społeczeństwem, w którym segmentacja społeczeństwa według "klasy" byłaby trwała i sztywna. Ktoś urodzony w klasie proletariatu na zawsze utknąłby w tej klasie, a ktoś urodzony w burżuazji zawsze cieszyłby się korzyściami arystokracji kosztem proletariatu. Sądził, że proletariat będzie starał się zmaksymalizować własne zyski, a co za tym idzie, utrzymywać płace klasy robotniczej na najniższym możliwym poziomie, w ten sposób uwięziąc członków klasy robotniczej w błędnym cyklu skrajnego ubóstwa lub nędzy, których nigdy nie mogą. uciec od.

Jednym z błędów kapitalizmu, który odkrył Karol Marks, była skłonność każdego ekonomicznego agenta do maksymalizowania zysków.Twierdził, że wartość dodana przez pracownika jest większa niż płaca, którą zarabia; różnica jest zyskiem, z którego korzysta kapitalista. Całkowicie eliminując kapitalistów, jego idealny system ekonomiczny byłby bardziej sprawiedliwy, sprawiedliwy i sprawiedliwy niż nieskrępowany kapitalizm bez interwencji rządu, prywatnej własności własności, konkurencji i tak dalej.

Podsumowując, chociaż zarówno Adam Smith, jak i Karol Marks zgodzili się na kilka podstawowych idei, różniły się one sposobem produkcji dóbr i usług oraz dystrybucją zasobów. Podczas gdy Karol Marks posunął się do tego, że sugerował rewolucję proletariatu przeciwko burżuazji dla bardziej sprawiedliwego, sprawiedliwego społeczeństwa, Adam Smith wolał stabilność i pokój niż rewolucję. Podczas gdy wyobrażone społeczeństwo idealnego Adama Smitha nie rozprowadzałoby zasobów w sposób sprawiedliwy ani nie eliminowałoby rozbieżnych poziomów majątkowych pomiędzy różnymi klasami w społeczeństwie, idealna gospodarka Marksa wytwarzałaby, zgodnie z dyrektywami władz centralnych, i dystrybuowała zasoby zgodnie z potrzebami społeczeństwa. W swojej idealnej ekonomii Marks przewidywał zniesienie klasowych wyróżnień i odpowiednią wycenę wysiłku robotnika, co nie jest możliwe w kapitalistycznym społeczeństwie w obecności poszukiwaczy zysku, którzy pozbawiają robotników pełnego udziału w zarobkach, zgodnie z Marksem.